Hayata zeki, müstehzi, parlak siyah gözlerini yumduktan sonra arkasında bıraktığı insanlar arasında Cenab`a benim kadar acıyanlar belki bulunmuştur. Fakat çocukluğuna, gençliğine, hususiyetine -hattâ tekmil akrabası ve çocukları dâhil olduğu hâlde- benim kadar bir kimsenin iştirak etmemiş olduğuna eminim. İşte bu salâhiyetle onun hakkındaki bilgi ve düşüncelerimi yüreğim sızlaya sızlaya bu sütunlarda bir daha tekrar edeceğim. Okuyucularıma temin ederim ki yazacağım şeyler ne bir hikâye ne de bir romandır. Yalnız Cenab’a ait bir mazidir.

Hüseyin Suad
(Akşam, 21 Mart 1934)