Ey Yolcu! 
Bil ki, bu âhir zamanda hakikât perdelenmiş, Hak ile bâtıl birbirine karışmış.
Nefis, hileyle doğruyu ters yüz etmiş; gafletle kirlenen akıl, yanlışı savunur hâle gelmiştir.
Akıl kirlenince kalp de kararır; onda ne hakikât ışığı yansır, ne de Hakk’ın tecellîsi sûdur eder. Zira, Hak yolu berraklık ister; pası, kiri, bulanıklığı kabul etmez. Hak’tan gelen nur, ancak pâk gönüllerde ve temiz idrâklerde tecellî eder.

Bil ki, nur ilimdir, hikmetü’l-irfân`dır...

Ey arayış ehli!
Mana âleminden gelen Hak kelâmı gaflet perdesini söker, uyuyan idrâkleri uyandırır,
kalpleri hakikâte çağırır.

O hâlde!
Gönül evini pâk eyleyip uyar gönlündeki çerağı.
Nakşeyle kalbine Hak kelâmlarını ki, gönlünden O’nun nutk-u nefesi yankılansın.

Ve gönlün, şu âhir zamanın karanlığında nur ile dolsun...

Her dem aşk ile, Huuu Yâ Ali