Basel şehrinin meydanlarına uzanan sokakların en son ucunda, geceleri yalnız olmayan kendimle dertleşmenin, hesaplaşmanın, sevinmenin, üzüntülerimi örmenin, dünyalar yıkıp dünyalar kurmanın acı ve mutluluğu ile geçiyordu zaman. Yaklaşık iki yıl içinde zamanımın en çok gömüldüğü yer buralardı. Ben buralarda uzun zamanlar, GECELERE MUTLU ASILMIŞ BİR YALNIZLIKTIM.
Yaşamın zorluklarını, aşkın güzelliklerini içimde buluşturarak, gecelere asılı mutlu ve acı anlarımla sabahlardım. Sabahları, kalabalıklaşan sokakların başucundaki bu meydanlar, âşık olduğum kadını görebilirim bekleyişlerimin hüznünün, umudunun, acısının, mutluluğunun teselli mekânlarıydı.
Buralarda, ışık hızında akıp giderdi bekleyişli mutluluklarla zaman. Bazen geceleri boğazımı düğümleyen ellerimden de, sabahları bu mutlu bekleyişlerle bu meydanlardan kurtulurdum.
Bu kitap, tek taraflı süren aşk gerçeğimin, insanî, sınıfsal ve yaşamsal etkilerinin, dört zaman boyutlu düşünce yolculuğumu ifade etmektedir.