BEN

Ben köylüyüm, efendi kısmından
Şeker çuvalından don
Siyah lastikten ayakkabı giydim
İlkokulda beslenme saatinde
Amerikan süt tozundan süt içtim
Çocukluğumda hiç renkli resmim olmadı
Özel dershanelere hiç gitmedim
Ne öğrendiysem ailemden
Okuldan, sokaktan, mahalleden öğrendim.

Ben,
Kardeşliği paylaşmayı orada öğrendim
Simitçilik, ayakkabı boyacılığı,
Pazarda tornetçilik yaptım beş paraya,
İnşaatlarda çimento torbası taşıdım,
Ezildim, örselendim
Ama asla ezik olmadım
Onurluydum daima
Benim, içim kadife, dışım çeliktir daima

Üç yazılı bir sözlü olan dönemlerde
Kopya çekerken öğrendim ben konuyu
Ama asla ve asla
Hiçbir öğretmenime saygısızlığım olmadı
Zaten etimiz onların
Kemiğimiz babamızındı

Ben,
Savaşlar, ihtilaller, işkenceler, muhtıralar gördüm
küçük yaşımda
Tüp kuyruklarında kavga,
Karaborsa yağ kuyruklarında izdiham gördüm

Ben,
Şimdilerde kim miyim;
Torun büyütmeye aday
Yarım şehirliyim,
Şair olmaya aday bir emekliyim.
Yıldırım TECİMER