Can alıcı, gönül yakıcı, yürekten süzülüp gelen, tertemiz Türkçesiyle şırıl şırıl akan duru bir şelale gibi Niftali Aksu’nun kaleminden dökülen dizeler…

Kim bilir?

Kaç ışık söndü yol ortasında…

Kaç hayal yıkıldı,

Bir bakışınla, kim bilir? kaç hayata mal oldu.

Gözlerin diyorum, Azize kim bilir?

Kaç ah aldı?

Gün ortasında…