Postmodern düşünce insanın evrende durduğu yeri kaybetmesini sonuçlamıştır. Bu konum kaybı insanın kendisi, evrenle ilişkisi ve perspektifi konusunda ciddi zafiyetler ve hatta bir hafıza kaybını ortaya çıkarmıştır. İnsan bu durum karşısında nasıl bir tavır geliştireceğini de bilemediğinden “ifadesiz yüzler” in hakimiyeti artmaktadır. Üzerinde konuşuldukça sorunun ayrıca derinleştiği de görülmektedir ki, postmodern insanın sırtına “kayıp ilanı” asmak zaruret haline gelmiştir. 
Post/truth kavramı farklı olgusal durumlara atıfla işlenen içeriklere sahiptir. Nitekim yalanların çekici retoriği bilhassa Amerikan toplumunda Trump’ın yalanları post/truth üzerinden tartışılmıştır. Kitlelerin hakikat konusunda duyarsızlaşması, sözün hakikatinden daha çok ikna ediciliği öne çıkarması, post/truth kavramının tartışma içeriklerindedir. İkna edicilik/retorik ise tüm iletişim araçlarını insanda boşluk bırakmayan dünya sisteminin lordlarının propaganda aracına dönüşmüş bulunmaktadır. Bu durum insanı giderek çaresiz kılmakta ve zavallılaştırmaktadır.