Osmanlı Devleti’nde yerel tarih açısından en önemli kaynak şerʽiyye sicilleridir. Resmiyete geçirilmesi istenen her türlü olay ve merkezden gönderilen her türlü emir bu defterlere kaydedilmiştir. 1627 tarihli Harput Şerʽiyye Sicili, 1627 yılı mart ayından başlar ve aynı yılın ekim ayına kadar Harput’ta meydana gelen olayları içerir. Harput’ta bulunan mahalle, nahiye, köy, mezra, han ve hamamlar hakkında bilgi verir. Müslim ve gayrimüslim ilişkileri, miras, vakıf, ev eşyaları, mutfak eşyaları, hibe, nafaka, mehir, boşanma vs. belgelerden sosyal hayatı; arazi ve su yolu anlaşmazlıkları, hırsızlık, yaralama, cinayet, keşif, diyet vs. belgelerden hukuk anlayışı; ev, bağ, bahçe, tarla, arsa, hayvan ve köle satışları, kiralar, vergiler, narhlar, yetiştirilen ürünler, esnaflar, tedavülde bulunan paralar vs. ile ilgili belgelerden iktisadi durumu; merkezden gönderilen emirlerde hitap edilen kişiler, sefer mühimmatının temininde izlenen yol, menziller, elçilerin geçecekleri yerlerden ihtiyaçlarının karşılanması, atamalar vs. ile ilgili belgelerden idari yapısı; yeniçerilerin sefere katılması ve ikaz edilmesi, orduya buğday ve arpa gönderilmesi, yük hayvanı temini vs. belgelerden askeri teşkilatı hakkında bilgi edinmek mümkündür. Sicilde 1627 yılında Harput’ta oturan halkın yaşayışı ve Harput’un yerel idaresi ile merkezi idare arasındaki ilişkiler hakkında başka hiçbir yerde bulunmayan ayrıntılı bilgiler yer almaktadır.