Bak –gün bitti
Dağın çılgınlığını
Toprağın sarsıntısını
Ve tohumun güneşi arzuladığın gibi
Bekle-yalvarışta kalan dudağımın gölgesini...
/Bu mühür –yani yeryüzü şekli–
İbrahim`in boynunda dolaşan bıçağın teslimiyeti/
Temmuzdan bil göz kapaklarıma düşen özlemi...
Ve ötesi
İbrahim`in sofrasında
bir çift göz –yersiz bir arınma
Ömrümün ortasında yanan köz
ölümüne aşk ve dua–
Ne zaman kendimden geçsem yara gibi açılıyor gün ortası.