Oysa bilgelerin göğsünden süzülen berrak nehirlerin pak ve ulu çocukları gibiydim. Ben, Kudüs topraklarında yetişen limon ağaçlarının kokusunun gölgesiydim. Ve ben, yalnızlığının mabedinin kıblesiydim. Ben ki Nil Irmağı`ndan akan Musa Peygamber in beşiğiydim Toprağım bir sen gibi, mukaddes ve mukadder; hangi felek dayanır ki buna, ey bunu yaşatan kader! Ben, Göçtüğün Kervan Değilim Zira ellerimle kefenledim zihnimi. Artık ne acı kaldı ne elem ne de keder. Çendan onlar da artık ölüler pazarından gömüye götürüldüler.