‘‘ Günah işleyen bir kulun durumu, ateşe konulmuş yeni bir çömleğe benzer.
Çömleğin altında bir müddet ateş yakıldığı zaman çömlek kararır.
Eğer işin bittikten sonra hiç vakit kaybetmeden çömleği ateşten alıp yıkarsan, bu
karalıktan bir iz kalmaz. Eğer o çömleği ateşin üzerine bırakıp içinde defalarca yemek
pişirirsen, o kararma çömlekte sabit kalır. Zamanla kırılır. O çömleği bir şeyle ne
kadar yıkarsan yıka hiç bir fayda sağlamaz.’’