ben, yeryüzünün yaşlı şairlerinden biri, 
taşların, otların, kuşların dilini 
çözmüş sanırdım kendimi,
ne büyük aldanış! 
oysa Gazzeli çocuklar üstüne 
insanların kendi diliyle 
konuşmak istemeye göreyim,
hemen titriyor, boğuklaşıyor sesim.
ve orada bombalanan okulların, hastanelerin,
yerle bir edilen vicdanın 
               yıkıntıları içinden yükselen 
katıksız, falsosuz 
ve hayat gibi de haklı 
               sesini, insan yüreğinin
çıkarmakta, bilsen, 
               nasıl da zorlanıyorum!