Hayatın akıp giden serüveninde, çoğu zaman kilitliyoruz farkında olmadan kendimizi kafeslere. Nice sürüklenmenin ardından bir de bakıyoruz ki anahtar zaten elimizde. Kaldırmayı başarabilirsek eğer kalbimizdeki perdeyi, vakit erişince aydınlanacak içimizdeki solgun fenerin feri.

Kitaptaki şiirler çoğunlukla hikâye anlatan; tarz olarak hikemî, bilgelik yolunda şiirler. Tarihten, farklı mitolojilerden, farklı kültürlerden çok sayıda sahne, karakter kullanılmış şiirlerde. Ben hem içerik hem şiire yaklaşım bakımından Ezra Pound’a benzettim. Pound’un Çin, Yunan tarih ve mitolojilerinden, İtalya tarihinden faydalanarak şiirde benzersiz çağrışımlara, üst anlamlara ulaşma çabasını görüyorum burada ben. Üstelik başarılı bir çaba. Hele çizimler, bu başarıyı daha da perçinliyor, daha bir görünür kılıyor.