Gerek Descartes gerekse Hegel kendi çağlarını “her şeyin tepetakla olduğu çağlar” olarak tanımlarken haklılardı. Bu haklı filozoflardan birisi de kuşku yok ki K. Marx oldu. Üstelik filozof açısından varlığın değişme ve dönüşme kategorisi giderek merkezî bir hâl almaktadır. Zira katı olan ne varsa buharlaşmaktadır. Anlaşılan son bin yıllardır fizik dünyanın hareketinde (yerküresinin dönmesinde) bir değişiklik saptanmamış̧ olsa da bu durum sosyal/toplumsal dünya için geçerli değildir. Çünkü toplumsal dünyadaki değişiklikler çağımızda ve günümüzde de bütün şiddetiyle yürürlüktedir. Bunu; olay ve olgu durumlarına filozofça bakış̧ atma yeteneğindeki her düşün ve bilim insanı görmekte zorluk çekmemektedir. İşte Politikanın Evrimi adlı bu çalışma, olay ve olgulara filozofça bakmanın ne anlama geldiğini ve bu bakışın ortaya çıkardığı sonuçları sergilediği iddiasındadır.
Politika ve felsefenin ele alındığı bu çalışma, tarihsel süreçte söz konusu olduğu için bu üç kategorinin (politika, felsefe, tarih) günümüzdeki anlamları da merkezî sorunsal haline gelmektedir. Burada politikanın organize olana, felsefenin kavramsal olana tarihin ise sürece karşılık geldiği, bunların zaman, mekân ve özne/ insan çerçevesinde ele alındığı öncelikle belirtilmelidir. Bu disiplinlerin merkezî terim, konu ve kavramları, bağlamları içinde ele alınmaktadır. Bu kavram ve kategoriler arasında diyalektik bir ilişkinin var olduğu Politikanın Evrimi nezdinde temel ve vazgeçilmez bir varsayımdır. Kitaptaki bir başka izlek de Sokrates, Platon ve Aristoteles’ten Locke, Rousseau ve Hegel’e kadar uzanan birçok ana akım filozofun politik felsefesini analiz etmesidir. Bunu yaparken onlarla tarihsel paralellik gösteren Kylon, Lykurgos, Spartaküs ve Catalina’dan; W. Tyler, J. Hus, J. Ball, T. Münzer ve Babeuf ’e kadar uzanan yelpazedeki ötelenmiş̧ birçok kahramanın da düşünüş̧ ve eylem tarzlarını çarpıcı bir dil ve üslupla ifade etmektedir.