Hayatın kaldırımlarında biriken hatıralar, yorgun duvarlara yaslanan eski sevdalar, paslanmış zamanlar ve unutulmuş sözler…

Bu kitap, işte onların sesini topluyor.

“Eskici” yıpranmış duyguların, kırık dökük umutların ve yine de vazgeçmeyen bir yüreğin şiirle yeniden can bulduğu bir yolculuk... 
Her dizede bir sokak lambasının solgun ışığı, her kıtada bir eski radyodan sızan şarkı var.
 
Atilla Kurt, zamanın kenarında unutulmuş her parçayı toplayarak, onların üzerine şiirden bir örtü seriyor.

Kırık bir sandalye, paslı bir saat, eski bir mektup kadar gerçek; bir ömür kadar sessiz.
Eskimekten korkmayanlara,
Eskide kalanları unutmayanlara,
Ve en çok,
Eskicinin çığlığını duyanlara…