“Benim mutluluk idealim, korku hissetmemektir,” diyen Leskov’un hemen her yazdığı sansürlenmiştir. Özellikle de kiliseyi eleştirdiği yazıları neredeyse hiç yayımlanmamıştır. Gerek çağdaşları gerekse ondan sonrakiler Leskov’u ataerkil Rus dünyasını canlandırmaya çalışmakla suçlasalar da hepsi de Rus dilini iyi kullandığını kabul eder. Oysa yazara yeteneğin yanı sıra bağımsızlık da gereklidir diyen Leskov için en güzel tanımı, onun estetik sanatını gören, dini seven ama resmi din ideolojisini yadsıyan bakışını anlayan Çehov yapar:
“Bu adam zarif bir Fransız ama aynı zamanda tam bir papazdır.”
“Leskov, kökleri en derin biçimde… halkın içinde olan, bütün yabancı etkilerden uzak kalan bir yazardır.”
–Maksim Gorki