Ey adı kalemimde “Dost” diye sayıklanan!
Kuyulara düştüğünde gelen bezirganı hatırla.
Unutma onu.
Ve Yâkup’un gözlerini hatırla.
Dinle onun gözyaşlarını.
Unutma.
Kaybını Ken’an çöllerinde değil,
Yâkup’un yanık bağrında ara,
Ak düşen gözlerinde ara…
Ara ki bulasın yitiğini…