Asi -Ton
Söylemedim...
Dilimin ucuna
Biriken sabahları...
Köşk diye sunulan
Pavyondan,
Görmeden geçemedim
Yaralı ayakları.
Para ve zevk
Başladığını sandığımız gün bitti
Hastalıklara kalan
Dokunulmazlık hakkımızı
Sırlarımızdan geçen
Son şövalye
Aldı gitti.
Sulietlerimiz bir tuşla gizlenirken
Sakladım!
Yeşil pançonun altına
Mor pantolonu
Çıkardım asi - tonumu
Sildim...
Kırmızı kalan son tırnağımı
Zabıtlar görmeden... Çiler Çelikler 51
Koşulsuz kabuldü teslimiyet
Sezdim...
Bir karanfil olup
Bana gelen vebayı
Kendiliğinden beni bulan