Yine, yine bakacaksın öylesine
Bardağında soğuyacak çayın
Senin yerin sensiz yetim gibi
Koltuğun eğilmiyor sensiz ardına 
Hoş sohbetler bile tükendi günlerden
Yalandan bile olsa geleceğin ümidi
Yıllar geçer damakta acı kahve tadı
Yaşlanmak bir şey değil de yalnızlığı
Seninle dost sohbeti olmadıkça 
Gün doğsun, gece olsun fark etmiyor nedense 
Kaç ekim daha böylesi yalnız?
Ekime kaç var daha?