Efelenmen Sıradağlar

Boşa efelenmen ey sıradağlar
Birgün duman çöker başına senin.
Dozer kepçe girer bozulur bağlar
Hiç bakmazlar gözün yaşına senin.

Zaman devir döndü değişti insan
Argoya yöneldi evrildi lisan
Şimdi perperişan bozuldu her yan
Artık güven olmaz kışına senin.

Hışır ışır ses çıkaran dalların
Kıracaklar ayakların kolların
Kervan geçmez olur bütün yolların
Taş koyarlar bir gün taşına senin.

O, temiz havanı kirleten olur
Seni burçak burçak terleten olur
Demirhan, işini zorlatan olur
Böyle böbürlenmen boşuna senin.