“Kaymakam Hamdi Bey’i Edremit’te tanımıştım. İdman yurdunu kurduğu günlerde kulüp binası evimizin biraz ilerisinde, eksersiz yeri de yine bizim evin karşısındaki bir meydanlık idi. Hamdi Bey buraya “Ermeydanı” derdi.
Yaşımın küçük olmasına rağmen hemen her akşam yapılan futbol eksersizlerine katılır, bazen de çalılıkta veya Harmantepe düzlüklerinde maçlara girerdim. Ben ve benim yaşımdaki üç arkadaşım aza-ı muavine olarak yurdun bütün üyelerine mahsus disipline tabi bulunuyorduk.
Hamdi Bey bize bir ağabey gibi nezaret eder, yurt sevgisine ait en güzel menkıbeleri anlatarak milli hislerimizi daima kuvvetlendirir, bize sık sık vazifeler göstererek mesuliyet dersleri de verirdi.
O’nun yurt sevgisi, şefkat, saygı, vazife telakkilerinin en güzel örneklerini yakından gördük. Nitekim, O’nun bugün Edremit’te mevcut olan eserleri o zamanki idarecilerden bir çoğunun bile aklına getiremeyecekleri yeniliklerdi. Hamdi Bey’i benim gibi tanıyanlar el’an kendisinden hayranlıkla bahsederler, aziz hatırasını daima saygı ile anarlar, hatta; 1936 yılında Karaağaç’taki şehitlik abidesinin açılış töreni için Edremit’e gelen kahraman Ali Çetinkaya, Hamdi Bey hakkındaki intibalarını sormam üzerine Edremit halk evinde bana aynen şunları söylemişti:
Hamdi İstiklal mücadelemizin ilk ve şerefli mücahitlerinden, çok ama çok büyük bir insandı. Tabirime dikkat et delikanlı!. “Büyük” diyorum. Ne yazık ki onu biz çok geç kaybettikten sonra anladık demiştir. Ulu önder Atatürk’ün büyük nutkunda “Fedakâr arkadaşımız, Akbaş kahramanı” diye övdüğü bu kıymetli mücahit Hamdi Bey’in büyük hizmetleri hiçbir zaman unutulmayacaktır. Durağı cennet olsun.