“iyi bilir çocuklar bu tufanın sonunu”
bir imtihan sizin yaşadığınız
sorusu yok bu sınavın istediğinizden başlayacak
silahı pas tuttu tetiğine dokunmayalı
ölüm ritmiyle çekim kuvvetini topraktan alan yüreklerin
alıştık kekemeliğine hatip gönüllerin
sır saklamanın tarifi böyle mi olmalı


sükut dersi yarım kalmış açık rahlemde
tahliyesi imkansız halatları kırılmış bitimsiz hüzünler
hayatı yarıda keser davudi sesiyle müezzin
aynalara soyunur suçunu zaman
siz hangi mevsimin yolunu gözlersiniz
yok bu dünyanın öyle repliği
gülüşünü kim devredebilir çocuk bakışına