Vahiy epistemolojik açıdan ele alındığında, “dil” bir yana bırakılarak anlam veya yorum üzerine konuşmak pek mümkün görünmemektedir. Bu yüzden özellikle dil felsefesi kapsamında üretilmiş “anlam teorileri” ve onların yansımalarından yola çıkmak daha doğru bir tercih olabilir. Bu çalışma, söz konusu teorilerin bazılarının ön plana çıkardığı “kullanım”, “bağlam” ve “içlemsel semantik” ışığında vahyin anlamına dair bir perspektif sunmayı amaçlamaktadır.