İnsan, her mevsim sözcüklerin dünyasına sığınmıştır. Çünkü sözcükler; dünya bilmecesinin anahtarı, yürek yangınının merhemi, gönülden geçenlerin aynasıdır. 
Aynada suretimiz kaybolmasın diye yazarız çoğu zaman. Biliriz ki söz uçsa da yazı ebedî kalacak olandır. Hem ruhumuz; aynaya yansıtabildiklerimiz kadarıyla teskin olur çoğu zaman. Ve yine biliriz ki “İnsan, evrende gövdesi kadar değil yüreği kadar yer kaplar.”  Belki de bundandır yüreğimizin sesini sözcüklere dökmek isteyişimiz. Bundandır şiirin derûnuna seyahat edişimiz.  
Elinizdeki eserde cennet vatanımızın dört bir köşesinde özveri ile çalışan, şimdilerde ise hem hayat tecrübelerini kâğıda dökme gayretinde olan bir savcının şiirlerine yolculuk edeceksiniz. 
Huzurlu okumalar dileriz.