Devrimci teoriden kaçış yenilgi dönemlerinin ürünüdür.
Devrimci teoriden kaçış prangalarımızı gizleme ve hatta köleliğimizi meşrulaştırma girişimidir.
Devrimci teoriden kaçış özne olmaktan vazgeçme, nesneleşmeyi kabullenme teslimiyetidir.
Ne var ki, hayat hükmünü icra eder, devrimci teoriden kaçışı kışkırtan, teslimiyeti özendiren nesnel ve öznel koşullar değişir.
İşçi sınıfının, şehir ve köy emekçilerinin, aydınların, kadınların, gençlerin, emeklilerin, esnafın, bütün halkın ayağa kalkmasıyla devrimci değişim talebi kitleselleşir, sınıfsal ve ulusal özneler adım adım oluşur, sosyalizm ve yurtseverlik yeniden yaygınlaşır. Teori pratiği izler. Devrimci teoriden kaçış, yerini devrimci teoriye dönüşe bırakır.