Okuyucu, bu kitap dürüstçe yazılmış bir kitaptır. En başından seni uyarıyorum ki burada
kendim ve yakınlarım dışında hiçbir hedef kitlesi belirlemedim. Ne sana hizmet etmeyi ne de kendime
itibar sağlamayı düşündüm. Zaten böyle bir amaca gücüm yetmez. Bu kitabı, akrabalarımın ve
arkadaşlarımın işine yarasın diye yazdım. Böylece, beni kaybettiklerinde (ki bu en kısa sürede olacak),
karakterimi ve mizacımı daha canlı ve eksiksiz bir hâlde bilebilirler.
Eğer herkesin beğenisini kazanmak için yazsaydım, kendimi daha iyi bir şekilde donatırdım.
Burada sade, doğal, sıradan hâlimle, yapay olmadan görünmek isterim, çünkü ben, kendimi tasvir
ediyorum. Kusurlarım ve doğal yaradılışım, edebin müsaade ettiği ölçüde okunacaktır. Hâlâ doğanın
ilk yasalarının rahat özgürlüğü içinde yaşadıklarını söyleyen insanlar arasında yer alsaydım, seni temin
ederim ki kendimi tamamen çıplak olarak gösterirdim.
Demem o ki okuyucu, kitabın konusu ‘benim’, boş vakitlerini bu kadar anlamsız bir konuya
harcaman mantıksız olur.
Öyleyse hoşça kal.

Montaigne, 1 Mart 1580