Dön de bir bak geriye, birde bakmış̧ ölmüşsün,
Sanma ki kimse bilmez, sırlarla gömülmüşsün.
İki dünya maksudun, boş yere yorulmuşsun,
Yolun kılıçtan keskin, ruhun âsude şimdi.

Bir nefestin şimdi ruh, duruyorsun Araf’ta,
Sor kalbine bir daha, gönlün hangi tarafta,
Mabedini kendin seç̧, mabudunu bulup ta,
Tartıya çıkacaksın, mahşer günü̈ sarrafta.

Su misali geçerde, anlamazsın dünyayı,
Gördüğünü sandığın, gerçek değil rüyayı,
Tavaf eyle içinde, yüreğin Kâbe’sini,
Saadet-i dâreyn’dir, kalpte aşkın kıyamı.