BAYRAM SABÂHI
Mânevî bir iklimin şükran günüdür bayram
Silinir gönüllerden, cümle elem cümle gam

Rûhlardaki şenliğin, sanki zafer tak’kıdır
Kalbe inen rahmetin, nûrlu huzûr şavkıdır

İdrâkine erenin, her ânı mutlu geçer
Muhabbet deryâsından, kutlu bir şerbet içer

Arefenin ardından, başlar bayram sabâhı
Gönüllere nakşolur, sürûrla inşirâhı

Mahyası, gönül mülkü; sönmeyen bir kandildir
Barışın kardeşliğin, özündeki şen dildir 

Yankılanır durmadan, çınlar tekbir sesleri
Karışır bütün sesler, güllenir nefesleri

Okundukça âyetler, sadâlanır gök kubbe
Ervâhına müjdedir, kim bilir kaç bin rütbe

Gözlerimde canlanır, mâzimdeki bayramlar
Bilmem nasıl anlatsam, bende bitmez sevinç var