Onlar,        
Bir    avuç    kahramandılar...
Siyah    pelerinlerinin    altında    revolverleri    saklıydı.
Çelikten    namluları,
Mahmuzlu    topukları,    
Kınlarından    kan    damlayan    kılıçları    vardı.
Tarihe    destan    yazmışlardı.
İşgale    karşı    koymuşlar,
Ve    canlarını    bu    ülkeye    adamışlardı.
Omuzlarında    tüfenkleriyle her    cepheye    gittiler.
Dişe    diş,    tırnağa    tırnak,    yumruğa    yumruk    ve    göğüs göğüse ne    canlar    verdiler.
Gün    oldu    kan    deryasını    aştılar,
Gün    oldu    şehit    olup    vatan    toprağına    düştüler.
Gün    oldu    yârdan,
gün oldu    kelle    koltukta    serden    geçtiler.
O    atik,    o    asi    ve    o    asil;
Ölümsüz    Türkler...