Seninle
Birbirine boş boş bakan,
Terk edilmiş iki orman kulübesi gibiyiz.
Susmuş iki beden…
Bakıyoruz birbirimize…
Boşluğun boşluğa söyleyecek bir sözü olabilir mi?
Boşluk boşluğa ne anlatabilir?
İki gülün biri henüz tomurcuksa,
Açmış olan, diğerine ne söyleyebilir?
Saba rüzgârlarının gözlerden uzak bir göle bıraktığı
İki çınar yaprağıyız.
Kıpırtısız öylece dururken
Bekleyişimiz sonsuz değil biliyorum…
Seninle kış ayazında birbirine sokulmuş bir çift güverciniz.
Gitme vakti çoktan gelmiş,
Boş boş bakıp gülümsüyoruz…