Sevmek…

…belki anneme ilk küskünlüğümdü benim...

…daha 3-4 yaşlarında
zemheri ayazında titreyen,
çelimsiz ve hasta bir kedi yavrusunu
eve getirmek istediğimde tanıştım
‘anlam veremediğim’ yasaklarla…

ilk o zaman fark ettim…

yaşamanın…
akranlarımla oyunlardan, haylazlıklardan
ve oyuncaklardan farklı ve büyük bir şey…

sevmenin,
‘kendinden bir fazlası için düşünebilmek, yaşayabilmek,
ve olanağın her ne ise

…onu ‘medetsiz’ paylaşabilmek’ olduğunu…

‘adanmışlık’ tohumu,

Bir kez düştü mü ‘gönül’ toprağına

Çimlenir, serpilir, büyür...

Zamanı geldiğinde,

...adı ‘kendinden vazgeçmek’ olur...

Aşk… ‘anlamsız yasaklara’ en içten direnişi...

…ve en soylu ‘başkaldırısıdır’ insanoğlunun...