Cicero, Kilikya Eyaleti’ne atandığında, her ne kadar bu görevi pek istemese de hayatında yeni bir sayfa açmış olmanın heyecanı ve gerginliğini aynı anda yaşadı. Mektuplarında yer yer Roma’daki konforlu yaşamını özlediğini, öte yandan uzak eyaletlerde yönetici olmanın getirdiği prestij duygusunu da hissettiğini belirtir. Roma’dan Ephesos’a, oradan da Kilikya’nın iç kesimlerine uzanan yolculuk, zamanın koşullarında epey meşakkatliydi. Üstelik Parth tehlikesi, Cicero’nun aklını sürekli meşgul eden bir gölge gibi peşinden geliyordu.