Çeviri yaşamın en eski gerçekliklerinden biri olmakla birlikte çeviribilim alanı akademide görece genç bir disiplindir. Bu nedenle, alanın düşünsel temelleri uygulamalardan süzülerek ancak 1970`lerden başlayarak günümüzdeki bakış açısını yansıtan kuramlara dönüşmüştür.

Çeviribilimde edinç araştırmalarını temel alan bu kitapta çeviri eğitiminin en temel konularından biri olan edinç üstüne üretilmiş düşünceler ustaca derlenerek, bu konuda yapılmış araştırmalar gözden geçirilmiş ve alana inerek ülkemizde çeviri eğitiminde çeviri edinci incelenmiştir. Çeviri edinci modelleri, bu kitabın ağırlık noktası olarak ele alınmıştır. Kitapta karşılaştırmalı değerlendirmeler yapılmış, geleceğe yönelik önerilerde bulunulmuştur. Önerilerden birinde, çeviri edincinin ötesinde bir kavram olarak, çevirmen edincine yönelme gerekliliği vurgulanmış ve bir çevirmen edinci modeli sunulmuştur. Ayrıca, kitap sonunda bir terimceye yer verilmiştir. Gerek kitapta ele alınan konuların alan için yaşamsallığı, gerek çalışmada gösterilen titizlik vurgulanmaya değer.

Kitap alandaki bu güncel konunun meraklısı okurların yanı sıra araştırmacıların da yararlanacağı bir kaynak olacak, daha ileri aşamada yeni araştırmaların başlangıç noktası görevini görecektir.