Yol aldıkça yaşlanırsın

Yaşlandıkça eksilir hücrelerin

Gözlerinde çukurlar belirir

Alnından kırışıklar

Karışır bakışların yalnız bakışlara

Bir pare ağlarsın

O lahza sevdiklerin tutar seni

Hayatın trabzanlarından çeker içeriye doğru

Islak hatıraların arasından çocuklar çıkar

Bir demokrasi yangını başlar yüreğinde

Nutuk atmadan sevmenin değerini anlar insan

Tebessümüyle toprak bereketlenir