“Ben hep aynı kişiyle konuştum,
Anlattım ona yaşamadığım anıları,
Süzüldüm güneşin gölgesinde,
Yalnız birini aradım telgraf hüznünde,
Sadece birisine baktım bütün bakışlar anlamını yitirmişçesine,
Her telefona senin sesini duyma umuduyla çıktım,
Tırmandı hasretin yine sadece seni bana anlattım,
Güzel dediklerime sana benzediği için güzel dedim,
Saplandım kuruldum kaldım,
Papağan oldum,
Sadece uyanıkken adını sayıkladım