Kur’an’ın metin yapısı, günümüz Batılı Kur’an araştırmalarının en dikkat çekici konuları arasında yer almaktadır. 19. yüzyıldan itibaren Batı’da Kur’an’ın “dağınık” bir metin yapısına sahip olduğu yönünde hâkim bir kanaat mevcutken; 1980’lerden sonra “bütüncül” ve hatta “simetrik” bir metin olduğu varsayımı temelinde yeni yaklaşımlarla karşılaşılmaktadır.

Bu kapsamda, kısa Mekkî sûrelerden başlayıp Kur’ân metninin tamamına uzanan seviyelerde bütünlük arayışını ifade eden esaslı bir literatür teşekkül etmiştir. Çalışma, söz konusu araştırma alanının tarihsel arka planına, teorik ve metodolojik temellerine odaklanmakta, ayrıca bu kapsamda öne çıkan yaklaşımları irdelemektedir.