Bursalı Mehmed Muhyiddîn Üftâde, Dîvân-ı İlâhiyât adlı eserini samimi ve sade bir Türkçe ile insanların gönül ve ruh dünyasını aydınlatmak için didaktik amaçlı olarak kaleme almıştır.
Hece ve aruz vezniyle kaleme alınan Dîvân-ı İlâhiyât’taki yürek titreten şiirler, geniş halk kitleleri tarafından rahatlıkla anlaşılabilecek bir özelliğe sahiptir.

Söz konusu şiirlerin dinî-tasavvufî unsurlar bakımından genel bir değerlendirmeye tabi tutulması ve divan metninin mevcut bazı nüshalar ışığında gözden geçirilerek yeniden tespit edilmesinden ibaret olan bu çalışma ile tasavvuf edebiyatı araştırmalarına küçük bir katkı sunmanın yanında meraklı genç kuşaklara ve halka ulaşılmak istenmektedir.