Sözlü tarih, kişisel anıların genel tarih boyutuna dönüşümüdür. Tarih, genellikle büyük liderlerin, elitlerin, önemli savaşların ve devrimlerin hikâyesi olarak anlatılır. Ancak, tarih aslında her zaman "sıradan insanların" yaşamlarından oluşur. Sıradan insanlar, tarihin akışını belirleyen olaylara tanıklık ederler ve bu olaylar onların günlük yaşamlarını etkiler. İşte burada sözlü tarih devreye girer ve bireylerin yaşanmışlıklarını, anılarını ve deneyimlerini derleyerek genel tarih anlatısına entegre eder. Kısacası sözlü tarih, bireysel hikâyelerin toplumsal hafızayla buluşmasını temsil eder. Bu yöntem, tarihi daha insan odaklı hale getirir ve farklı bakış açılarını ve deneyimleri vurgular, böylece tarihin çok boyutlu bir resmini sunar.
Sözlü tarihçiliğin gelişimi, diğer tarih araştırma yöntemlerine kıyasla daha geç bir döneme denk gelse de sözlü gelenekler tarih boyunca devam etmiştir. Yazı öncesi toplumlarda zanaatlar ve beceriler, zaman ve mevsim bilgisi, gökyüzü gözlemleri, sınırlar, ticari işlemler, pazarlıklar ve günlük konuşmalar gibi birçok bilgi ve deneyim sözlü olarak aktarılmıştır.