Boğuntulu Masallar`da; sular altında şehirler, odalarda yağan yağmurlar, yataklarda beliren okyanuslar, aynalarda kaybolan yüzler, saçlarıyla boğulan kadınlar kendilerini gösterirken aslında hepimizin içindeki karanlığı görünür kılıyorlar. Bu aykırı, kısa ve kirli hikâyelerin içimizdeki o habis, kötücül düşgücünü aynaya taşımaktan başka derdi yok.

Norman Lock da, elinizdeki kitaba Grim Tales adını verirken, kuşkusuz, apaçık bir sözcük oyunuyla, Grimm Kardeşler`e gönderme yapıyor. Ama Lock`un bu kitaptaki öykücükleri, başka bir deyişle "en aza indirgenmiş" anlatıları, Grimm Kardeşler`in geleneksel kaynaklara dayalı masallarının tersine, günümüzün bilebildiğimiz dünyasına, bilebildiğimiz dünyanın olağan, durağan sınırlarına bir "müdahale", dahası bir "saldırı" niteliği taşıyor.

- Celal Üster