Yolculuk doğumla başlar,
Yolda olduğumuzu anlamak içinse bir işarete ihtiyacımız var.
İstanbul içinde boğaz yolculuğumuz aslında bizim kim olduğumuz bilgisini vermek için bir işaret
İnsanlığı bulmakla başlar kendimizi bulmak.

Veya
Kendimiz olmanın bir yoludur sadece.
İnsan kalmak için seyyah olmak; Bizim için ilk kavram
O yüzden yolculuğa başlamak için Boğaziçi’nde olmak
İnsan kalmak için gitmek…
Boğaziçi’ne

Çünkü Boğaz, sadece iki kıtayı değil, iki hâli birleştirir:
Unutanla hatırlayanı, suskunla konuşanı, geçmişle şimdiyi.
Bir kayık gibi geçeriz içimizden,
İnsan kalmak bazen dalgaya tutunmaktır,
Bazen de akıntıya rağmen durmak.

İnsan kalmak, şehri seyrederken kendini görmek gibidir;
Kendi yüzüne bakmak gibi, suyun titrek aynasında.
Boğaz, bize kim olduğumuzu hatırlatmaz sadece
Kim olabileceğimizi de fısıldar usulca.

Ve en sonunda:
İstanbul’da kalmaz insan,
İstanbul’da insan kalır.