Hayat sensin.

Anılar, birikimin.

İzin verdiğince açık vermediğince gizlisin.

Erdemin kadar sıkletin.

Tavrın; tartın!.

Yalanla, talanla, ihanetle geçtiyse ömrünün yarıs

İşte tanısı: Hafifsin!... Hafif...

                  *

Ya aç kalsan da dik durur başın, kabarır göğsün,

Ya doysa da karnın, bir böcek gibi sürünürsün.

Ayaklar altına aldığın çıkarın kadar temiz,

Ardına takıldığın çıkarın kadar kirlisin.

Erdemin hakkını veremedinse; “yok” hükmündesin,

                         ***

Anılar kalbimizdir bizim, geride kalan

Sanma ki taş duvar; sağır, dilsiz; kör...

Bak gör;

Bir kez anılsın da adın...

Nasıl dolacak yüreğin!...

Diyeceksin;

"Anılıyorum; öyleyse varım!...."

"Sil gitsin ölüm tarihini"