Bu kitapta söyleşilerini aslen dertleşmelerini- okuyacağınız insanlar; gazeteciler, yazarlar, çizerler, televizyoncular, son 15 yılı hep bu ihtimalin gölgesinde yaşadılar;

*Birini asacaklar!*

Ama kimi?

Yağlı urganın düğümlenmeye hazırlandığı kalem kendilerininki mi; majestelerinin hınk deyicileri bu defa hangi *duruş*un katline ferman verdi?

Sırf devri iktidarlarında birilerinin yağdanlığı olmadı diye kimin sandalyesine uzatmakta ayağını cellat? Ki zordur böyle yaşamak.

Buna rağmen bu kitapta okuyacağınız insanlar; gazeteciler, yazarlar, çizerler, televizyoncular doğru bildiklerini söylemekten geri durmadılar.

Bu kitapta kocaman bir Necati Doğru var;

Abidevi bir Melih Aşık var;

Rahmi Turan var; ustalık yani...

Emin Çölaşan var; mahallenin gözü pek delikanlısı gibi...

Can Ataklı var; coşkun, taşkın, kâh sitemkâr, kâh hesabın alasını sorar...

Rıza Zelyut var; kronik *öteki*si memleketin...

Hikmet Bila var; içtenlik... Selam olsun ebedi makamına, bir Fatiha’ya vesile olur belki merhumun ruhuna...

Mehmet Faraç var; kavruk Anadolu çocukları adına...

Mesut Yar var; tebessümün şarlatanlıkla lekelenmemiş hali...

Emre Ulaş var; naif ama kırılmaz bir çizgi...

Oray Eğin var; çünkü delilik de veliliğe dahil!

Cüneyt Ülsever var; namuslu liberal(!)

Abbas Güçlü var; eğitim şart...

Orhan Koloğlu var; yaşayan tarih, yaşasın tarih...

Ali Sirmen var; her lafı keskin bıçak...

Mine Kırıkkanat var; hep ve hepten aykırı...

Ahmet Hakan var; adap var, üslup var...

Bekir Coşkun var; tepeden tırnağa *insan* olabilme hali...

Yalçın Bayer var; ağabeylik makamında...

Levent Kırca var; eh olmasın mı o kadar!

Bu kitapta, medyanın,-öncelerinden ve sonralarından bağımsız olarak- bir dönemki yüz akları var.

İyi okumalar diliyoruz…