Oxana Timofeeva yıkıcı bir sarmal sunuyor Bir Vatan Nasıl Sevilir’de. Ancak coğrafyanın kaderle perdelendiği yerde değil, kişinin perdeyi elleriyle yırtarak var ettiği yerde başlıyor bu sarmal. Belleğin en kanlı sınırlarından, çocukluktan başlayan bir öz-anlatıyı zihnin sınır ötesine, dayatılmış ‘hakikatin’ sorgusuna yaslıyor: Kadınlığa, aidiyete, köklere, nihayet vatan sayılana dair bir sorgu bu. İçeriden kopan sesin, şavkını sözde ve kuramda bulduğu bir öte yankı…

 Vatan ne bir devlettir ne de tek bir adamdır. Rejim onun adını haksızca sahiplenir, kendini vatanla özdeşleştirir, toprağı mülkiyete, halkı ise nüfusa dönüştürür.