Bir Şeftali Bin Şeftali - Samed Behrengi - Maviçatı Yayınları

Sürekli su içtiğim için o kadar çok şiştim ki sonunda kabuğum parçalandı. Sonra minicik beyaz kökümü kabuğumdaki aralıktan dışarı çıkardım. Bu köklerimi toprağa sapladım. Böylece gelişiğ kök salacaktım ve bir süre sonra dik durup boy atabilicektim. Bir süre sonra da minik gövdemi toprağın üzerine gönderdim. Başını eğip yukarıya doğru toprağı deldi. Boy attı ve güneşi buldu. Minik gövdemin ucunda küçücük de bir filizim vardı artık.

Topraktan çıktığımda onun yardımıyla yapraklı bir gövdem olacaktı. İyice kök salıp yiyecek toplayacak hale gelene kadar depoladığım besinleri yiyor, minik köklerimi ve küçücük gövdemi bunlarla besliyordum...