Anne karnında hayatı bekleyen yaşamların yürekleri neden o kadar hızlı atıyor?
Büyüyüp, yetişkin olduğumuzda, dertlerin bize verdiği yetkiyle kalbimizin hızlanmasıyla aynı durum mu?
Son bir sorum daha var;
kalp ve yürek aynı şeyler mi?

Bu kitapta “kalp” ve “yürek” kelimelerinin ortak hiçbir noktalarının olmadığının cevabı var.
Bu kitapta çocukların yürekleri,
bizim ise sadece kalbimiz olduğunun acı gerçeği var.

İlk sorunun cevabı ise; her çocuk bir hikayedir ve hikayeler acelecidir.
Acele olan her şey solumuzdan hızlanır…

Gizem Kılınç Kuruoğlu