Çığlık isyandır, tepkidir.

Şiir kitabıma Bir Çığlık At, Hüzünlü Memleketim adını koymak benim için kolay olmadı. İnsan, üstünde yaşadığı ülkesine Hüzün sıfatını ekler mi? Normalde eklememesi gerekli ama her gün onlarca insan ölüyorsa, öldürülüyorsa bu yürek yakan sıfatı eklemekten başka şansı yoktur şairin.

Ülkemi seviyorum, insanlarımı seviyorum, tüm insanlığı seviyorum. Özgürce, insanca yaşamak istiyorum. Özgürlük tüm insanların hakkı olduğu gibi, benim de hakkım. Özgürlük tüm insanlığın temel hakkıdır.

Ölümün olduğu yerde hüzün vardır, ağıt vardır ve hep olacaktır. Ölüm, acı ve hüzün demektir. Ölüm; ülkemizin dağlarında, köylerinde, kasabalarında, kentlerinde kol gezmekte. O nedenledir ki hüzün hiç eksik olmuyor. Memleketimin her köşesi gözyaşları ile hüznü harmanlamıştır.

Hiçbir mevsim eksilmedi hüznün.
Ne taze gelin gibi,
Salına salına gelen ilkbaharda
Ne de bıçkın delikanlı havasındaki sonbaharda.
Atamadı memleketim,
Üstündeki akşam güneşi hüznünü.
Ne karakışta dağlarını dolduran