Giderek birbirimize benziyoruz. O kadar aynılaştık ki her yerde kendimi görmekten sıkıldım artık. Sporun üç büyüklerden, sanatın Hollywood’dan, internetin komik video ve capslardan ibaret olduğu toplumumuzdan sıkıldım. Tanıştığım her kişiyle gelişeceğimi zannederken, sadece mitoz bölündüğümü idrak etmekten sıkıldım. Ağzımıza yapıştırılmış sözcükleri koro halinde tekrarlamamızdan sıkıldım.

Karamsar olduğum için özür dilerim, fakat elbette size hitaben yazmıyorum bunları. Neticede sizler Kanada Hokey Ligi’yle ilgilenen, ebru sanatından hoşlanan, squash oynayan, İtalyan edebiyatı okuyan, mektup pulu biriktiren ya da internetteki sıra dışı sitelerden faydalanan şahsına münhasır insanlarsınız. Bu kitabı başkalarına yazdım, mitoz bölündüğümüz kardeşlerime…