“Neden şiir yazıyorsun ve yazmakta olduğun gibi bir şiir yazıyorsun? Neden şiir yazdığımı bilmiyorum. Şiiri yazana kadar. Her biri başka bir nedenle yazılıyorlar sanki. Genellikle acı içinde olduğumda ama çoğunlukla anlatmak istediğimde şiir yazıyorum. Uzun süre şiir yazdığımı babamdan (Osman Çakmakçı) sakladım çünkü sanki şiir hep onun hâkim olduğu bir alandı. Onunla karşılaşmak istemiyor belki de onunla çatışmaktan, burada da çatışmaktan korkuyordum. İşte bu yüzden, yazdığım ilk dönem şiirlerin çoğunu İngilizce yazdım. Anadilimden ayrılış aynı zamanda babamın dilinden ayrılıştı.
Şiirin tekniği üzerine düşünenler beni bunlara dair cahil bulunabilirler, haksız sayılmazlar. Tekniğin içine daha girmedim. Yakın zamanda bir arkadaşımla yapmak ve okumak hakkında konuştuk. Onun aldığı bir eğitimde uzun süre (5 yıl) fiziksel pratikler yapmaları fakat bu fiziksel pratiklerin kavramsal gerçekliği üzerine girmemeleri bekleniyor. Ancak yapmak içgüdüsel hale gelince metin okumalarına kapı açılıyor. Ne teknikten ne de kavramlardan bahsedebilirim, şiirim çok genç belki de hiç büyümeyecek. En azından ben büyümesini istiyor muyum yoksa bu çiğ, içi gıcıklayan halinde kalsın mı istiyorum. Bilmiyorum.”