Ruhumun ateşinin yandığı yer; işte orası aşkın gözünün içine baktığım tek yerdi. Aşkın gözünden gördüğümü resmettim, ruhumun derinliklerinde salınan gökyüzü gibi. Kalbimden geçenleri ise dizelere döktüm. Korkular yerini aşka bırakmıştı. Artık bir kahramanın öyküsüydü bu aşk. 
Oysaki ilmek ilmek ördüğüm bu hikaye daha en baştan belliydi. Hayatın sürprizleri olduğu gibi gerçekten sevdiğimizde de mucizeler karşımıza çıkıverirdi. Hayat bir tiyatro sahnesi ise sen ve ben de onun oyuncularıydık. Artık birlikteyiz; göklerde uçmaya hazırım.