Batı toplumlarına mensup insanlar için ideolojik olarak tasarlanılan Doğu, günümüzde de develerle seyahat edilen çöl ortasında bir şehvet mekânı, tarikatların merkezi, şiddet ve terör kaynağı olarak aktarılmışsa bu şarkiyatçıların fikirlerinin etkisinde kalmış devlet destekli, bilinçli bir propaganda sürecinin başarısıdır. Doğunun yaşamı ve kadim kültürü, her ne kadar oryantalizm tarafından değersizleştirilmeye ve ötekileştirilmeye çalışılsa da Batı`nın kadrajına konuk olduğu sinema filmlerinde Doğu kültürünün hayranlık uyandırıcı mitolojik yönleri filmlerin kurgusunu ve anlatım tekniklerini şekillendirebilen, hikâye, senaryo ve imgelem bağlamında ilham verebilen etki ve özelliklere sahiptir. Batı sineması üzerinden izini sürdüğümüz Doğu tariklerinin anlatıldığı sinema filmlerinde ideolojik olarak otorite, itaatsizlik kavramları üzerinden cemaatleşme sisteminin propagandasının yapıldığı görülmektedir. Filmlerin kurgusal evrenleri içerisinde yaşayan insanların yaşam güvenliğinin sağlandığı herhangi bir devlet sistemi görülme- mektedir. Böylelikle içinde barındığımız dünyanın kendi sistemleri bulunan cemaatler tarafından yönetiliyormuş algısı verilmiştir.
İletişimsizlik, sosyal alanda bireysel yalnızlığın tetikleyicisidir. Bu yalnızlık duygusu esasen bizler için her zaman çok tehlikeli olabilecek bir güvenlik açığını ortaya çıkarır: İnsan zihnin savunmasızlığını. Savunmasız kalan bir zihin, kendini farklı arayışlara doğru iter. Bu arayışlara “Batının Kadrajındaki Doğu Yolları” adlı araştırma çalışmam da Batı sinemasında temsil edilen, yapılanma biçimlerine kadar değindiğim tarikat/örgüt yapıları örnek olarak verilebilir. Yalnızlığa hapsolmuş zihinlere cazip gelebilen bu sıra dışı iletişim biçimleri ve hakikat anlayışları,Bauman`ın “cemaatleşme” üzerine yürüttüğü çalışmalarda tanımladığı sıcak dairelere benzemektedir. Kendisini sıcak daireler içerisinde yalnız hissetmeyen bir birey, müriti veya üyesi olduğu herhangi bir cemaat ya da cemiyet için her şeyi göze alabilecek bir robota dönüşmektedir.