Nerdeyse güz bitti
döküldü yapraklar kahvemsi sarılıklarla
yine sarılmadı yaralar
yolları gözlemekten.
Şimdi sahilde ıssızlık
Çürüyen günlerin kabuğunda
ah kış
donuyor içim
derlerki; kırılan kalpler
üşürmüş her daim.